Hayat | Konular | Kitaplık | İcatlar | İletişim
Karındaki Piramit Kası Körelmiş Mi?
Hayatî öneme sahip organlar vücutta hususi bir koruma altına alınmıştır. Göğüs bölgesi; kaburga kemikleriyle muhafazalı, hareketsiz bir kafes şeklinde yaratılmıştır. Bu bölge hareketli olsaydı, kalb, akciğer ve ana atardamarların çalışma düzeni bozulurdu. Yumuşak ve hareketli olan bu organlar, dış tesirlerden zarar görmemeleri için göğüs kafesi gibi muhafazalı ve hareketsiz bir bölgeye yerleştirilmiştir. Beyin gibi çok nazik ve hayatî bir organ, oynamaz eklemlerden yapılmış kemik bir küre içerisine; omurilik ise, sağlam bir kemik kanala yerleştirilerek dışarıdan gelebilecek tesirlere karşı korunmuştur.
Karnın içine ise, kafatası ve göğüs kafesi gibi sağlam yapılarla muhafaza edilen bölgelerin aksine, hareket ederek fonksiyonunu artıran mide ve bağırsak gibi organlar yerleştirilmiştir. Karın kaslarının kasılması neticesinde karaciğerden, safra; dalaktan, kan hücreleri; mide ve bağırsaklardan besin artıkları ve gaz; idrar torbası ve böbreklerden, idrar; rahimden de içindeki muhteva dışarı atılır.
İnsanlar farkında olsun veya olmasın, günlük faaliyetlerinde karın kaslarını sık sık kullanır; her gün defalarca öne eğilerek yerden bir şeyler alır; namaz kılarken, secdeye gider-gelir. Bir insan bu hareketleri yaparken, bilhassa öne eğilme esnasında, iki kas (M.obliqus externus abdominus, M.rectus abdominus) vazife yapar. Bir fırın işçisine bakacak olursak; bu işçi sağ yanından hamuru alarak, sol yanındaki ekmek tahtasına yerleştirir ve hamuru fırına sürer. Devamlı sağdan-sola, soldan-sağa dönme (rotasyon) hareketi yapar. Bu vazifeyi bel kaslarıyla birlikte sinerjik çalışan M.obliqus externus abdominus kası yapar. Sağ veya sol yanında bulunan bir ağırlığı kaldırmak için yan tarafa eğilip doğrulan bir insanda ise; M.obliqus abdominus internus isimli diğer bir karın kası vazife yapar.
Göğüs kemikleri ile leğen kemikleri arasında bulunan karın kasları önden, yandan ve arkadan vücudun karın bölgesini sarar. Karın kasları kasıldığı zaman, karın içi hacmi küçülür, aynı zamanda karın içi basıncı artarak karın içi organlarını sıkıştırır. Böylece organların içindeki muhteva dışarı atılırken, organlar da sâbitlenmiş olur. Bu bölgenin hareketli bir odacık şeklinde yaratılmasıyla çeşitli aktif hareketlerin yapılması temin edilmiştir. Böylece, göğüs boşluğu ile karın boşluğunu birbirinden ayıran diyaframın aşağı çekilmesi ve akciğerlere yer açılması sayesinde; solunuma yardım etme, dış tesirlere karşı karın duvarında kasılarak sertleşme, öne ve yana eğilme, sağa ve sola dönme hareketlerini kolayca yapma imkânı elde edilmiştir.
Yapı ve fonksiyon bütünlüğü
Kasların, vücudun karın bölgesinde çok hususi yön ve doğrultuda, birbirini destekleyecek tarzdaki anatomik yerleşimi; muhit bir ilim, irade ve kudreti gösterir. Karnın sağında ve solunda bulunan üç çift kas (M.obliqus externus abdominus, M.obliqus internus abdominus, M.transversus) üst üste yerleştirilmiştir. Karnın orta hattında dikine uzanan ayrı bir kas da (M.rectus abdominus) yandaki üç kasın âdeta kuvvetlerine dik istikamette bir kuvvetle gerginlik uygulayacak şekilde, destekçi kas olarak yerleştirilmiştir. Karnın dış yanındaki üst üste dizilmiş üç kastan en üsteki (M.obliqus externus abdominus) destekçi kasın üstünden; ortadaki (M.obliqus internus abdominus) hem üstünden hem altından; alttaki (M. transversus) ise sadece altından geçirilmek suretiyle destekçi kasın (M. rectus abdominus) etrafında bir kiriş katmanı meydana getirilir ve buna karın dış zarı (Linea alba) denir. Göğüsten leğen kemiğine (ilium) kadar uzanan 40-60 cm uzunluğundaki destekçi kas, baştan sona sadece kas lifinden yapılmamış, 10-12 cm’de bir kiriş bağlantısıyla ara kirişler oluşturularak güçlendirilmiş ve bu şekilde yırtılması önlenmiştir. Bu ara kirişlerle bölünerek güçlendirme yapılmasaydı, kasılma gerçekleştiğinde lifler kolayca yırtılacağından yeterli kasılma kuvveti oluşmazdı. Ortada, göğüs kemiğinin alt ucundan (Xiphoideus) leğen kemiğine kadar uzanan dört karın kasının kirişlerinin meydana getirdiği karın dış zarı çizgisi oluşur (linea albea). Karın zarı, dış yanlardan yukarıda zikredilen kaslarla çekilirken, üstten göğüs kemiği (Xiphoideus), alttan ise M. pyramidalis kası ile çekilerek dört yönden gerilme kuvvetine mâruz kalır. Böylece gergin ve kuvvetli bir karın duvarı oluşur.
Daha kuvvetli ve hızlı harekete başlamaları için vücudun bazı yerlerinde kirişlerin âni gerilmesine ve direnç oluşturulmasına vesile olan kaslar yerleştirilmiştir. Avuç içindeki kirişi geren M. palmaris longus, ayak tabanındakini geren M. plantaris, karın ve sırttaki dış kirişleri (fascia) hızla geren M.pyramidalis ve M.latissimus dorsi bu özellikteki kaslardandır. Çok önemli vazife yapan bu kaslar, yüksekten düşerken, avucumuzla âni bir şey yakalarken, âni koşuya başlarken, karnımıza sert bir şey geldiğinde, sırtımıza bir şeyle vurulduğunda hızlı bir şekilde kasılarak kendilerine körelmiş organ diyen evrimcileri bir kere daha düşünmeye çağırırlar. Evrimcilerin körelmiş organ olarak gördükleri M. pyramidalis kası karın duvarını alt taraftan gerecek kuvveti üretecek şekilde yerleştirilmiş olduğundan, asla körelmiş olarak görülemez. Bu kaslar tam yerlerinde ve hassas ölçülerle yaratılmasaydı, âni yapılması gereken birçok hareket zamanında yapılamaz veya yavaş yapılırdı.
Vücuda Yaratıcı’nın yerleştirdiği her organ bir gâyeye hizmet edecek, vazifesini en iyi şekilde yapacak yapı ve fonksiyonda yaratılmıştır. Karındaki bu beş kasın yerleştirilmesinde anatomik ölçü ve hesap olmasaydı, insanlar bellerini eğerek yaptıkları birçok hareketi yapamaz, birçok karın içi organın vazifesinde aksamalar görülürdü.