Hayat | Konular | Kitaplık | İcatlar | İletişim
Tarih sözlüğü H-
H--
Hafız: Kur'an'ı ezberlemiş olan kişi.
Halef: Birinden sonra gelen, birinin yerine geçen
Halkçılık : Bir milleti oluşturan çeşitli meslek ve toplumsal grupları içinde bulunduran insanların, halk tarafından halk içinde yönetilmesi.
Hanedan: Bir devleti yöneten soy ya da aile
Harbiye Nezareti;: Osmanlılarda milli savunmanın kara kısmı ile uğraşan nezaret.
Harem: Saray ve konaklarda kadınlara ayrılan bölüm
Harem-i Hümayun: Sarayların kadınlara mahsus olan kısmı,Harem dairesi.
Harik havuzu: Yangın havuzu.Yangınlara müdahale etmek için gerekli olan suyun depo edildiği havuzlar.
Hasodabaşı: Sarayda padişaha ait olan bölümlerin hizmetini gören kişilerin yöneticisi.
Hat: Yazı
Hattat: güzel yazı yazan
Hazine-i Hassa: Padişahın şahsi gelir ve malları.
Hazine Kethüdası: Osmanlı devletinde sarayın Enderun dairesindeki hazinede bulunan değerli eşyanın korunması ve yönetimi ile görevli kimse.
Haznedar: Saray hazinesini bekleyen,yöneten kimse.
Hekimbaşı: Sarayda görev yapan hekimlerin başı,başhekim.
Heraldik : Mühür bilimidir. Eski mühürleri inceler.
Hikayeci Tarih : Tarihi olayları neden-sonuç ilişkisi belirtmeden, belgelere dayandırmadan, efsanelere göre inceler. İlk temsilcisi Heredot'tur.
Horasan Harcı: İçerisine yumurta akı katılarak yapılan bir çeşit harç.
Höyük: Bir yerleşme ya da mezar kalıntısının üzerinde oluşmuş yassı yapay, toprak tepe
Humbara: Tunçtan yapılmış ve içindeki oyuğa patlayıcı doldurulmuş bomba.
Humbaracı: Yeniçeri ocağının havan topu sınıfına ait topçu eri.
Hutbe: Müslüman hükümdarların her cuma namazından
önce camide isminin okunması. İslam devletlerinde bağımsızlık sembolüydü.
Hümanizma: İnsancılık, insan ve doğa sevgisi, insanları sevme ülküsü. Ortaçağın
skolâstik düşünüşüne karşı XVI. yüzyıl Avrupa’sında doğan ve gelişen felsefe, bilim ve sanat görüşüdür.